πού με βρίσκω πού με χάνω...γερνάω?

Γεννήθηκα, έπαιξα, μεγάλωσα, πίστεψα, προδόθηκα, έμαθα, ονειρεύτηκα, σπούδασα, αγάπησα, ερωτεύθηκα, απογοητεύτηκα, δούλεψα, δημιούργησα, ταξίδεψα, μετανάστευσα, γύρισα, αρρώστησα, κουράστηκα, έπεσα...

Σηκώθηκα, θύμωσα, ξύπνησα, ξέσπασα, κάπνισα, μέθυσα, ξενέρωσα, γλέντησα, βαρέθηκα, πένθησα, πόνεσα, έκλαψα, γέλασα, θυμήθηκα, ξέχασα, έγραψα, διέγραψα...

Ξανάγραψα, απόλαυσα, γέννησα, έχτισα, γαλούχησα, άγγιξα, γεύτηκα, κατάλαβα, άκουσα, είπα, τήρησα, έδωσα, πήρα, σεβάστηκα, παραφέρθηκα, απαγόρευσα, επέτρεψα, ζήλεψα, αναζήτησα, βρήκα, πληγώθηκα, άδειασα, περίμενα, έμεινα, άλλαξα, έσβησα ...

Ξαναγράφω... το βράδυ. Γιατί τότε μου μένει λίγος χρόνος και λίγη ακόμη ενέργεια να μαζέψω τα εργαλεία μου, τα χέρια μου και το μυαλό μου να ψάξω να βρώ ποια ακόμη λέξη κέρδισα και να την βάλω δίπλα στις άλλες με την ίδια ικανοποίηση. Όχι τις καθημερινές λεξούλες όπως δούλεψα, συγύρισα, μαγείρεψα,τάισα, πλήρωσα ΔΕΗ κλπ κλπ για να περάσει και αυτή η μέρα. Βρίσκομαι εδώ για να είμαι ξανά εγώ...για λίγες στιγμές. Αυτές οι βραδυνές μου αποδράσεις, είναι οι πλέον αποτελεσματικές για να ξαναγεμίσω αυτοπεποίθηση. Γυρνάω πίσω στο χθες και ξαναβλέπω σαν ταινία ό,τι έχω ζήσει καλό ή κακό.

Κάποιος είπε, ...όταν οι αναμνήσεις αντικαταστήσουν τα όνειρα τότε αρχίζουμε να γερνάμε...δεν ξαναγυρνώ στο παρελθόν γιατί δεν έχω πια όνειρα. Έχω και μάλιστα πολλά. Όμως νιώθω κουρασμένη πολύ. Ίσως σιγά σιγά να αρχίσω ξανά να σχεδιάζω πως θα τα υλοποιήσω. Θα χάνομαι για λίγο στον πραγματικό μου κόσμο, μπορεί να μην γράφω αλλά θα κάνω άλλα πράγματα. Ίσως μέχρι οι προτεραιότητες να αλλάξουν ξανά και να αρχίσω να φροντίζω κι εμένα.

Γιατί μέχρι κάποια ηλικία όταν περνάνε τα χρόνια λέμε απλά μεγαλώνω και μετά από κάποια άλλη ηλικία γερνάω? Δηλαδή μέχρι τα 40 είμαστε νέοι και απλά μεγαλώνουμε και μετά τι? Δεν έχω φτάσει ακόμα εκεί αλλά δεν ξέρω αν θα μπορέσω ποτέ να παραδεχτώ μέσα μου και να τακτοποιήσω δίπλα στις άλλες την λέξη ΓΕΡΑΣΑ...